Warrior

ஒரு புள்ளியில் நின்று கொண்டிருக்கிறது மனம். விரிந்து பரவ ஆசை இருந்தாலும் விருப்பமில்லை. இப்படியே இருப்பதில் ஒரு சுகம் இருக்கிறது. சுற்றி நிகழும் நிகழ்வுகளின் விசய குப்பைகளை எனக்குள் அள்ளிக் கொட்டிக்கொள்வதில் எனக்கு என்ன சந்தோசம் கிடைக்கப் போகிறது. எல்லாவிசயத்துகும் தன்னை முன்னிலைப்படுத்த மனிதன் எடுக்கும் பிராயத்தனங்களைப் பார்க்கும் போது குரங்காட்டி வித்தையில் ஆடும் குரங்குகளைப் போலத்தான் இருக்கிறது. எப்போதும் கடந்தகாலத்தில் அல்லது எதிர்காலத்தில் நிற்கும் இந்த மனக்குரங்கை நம்பிதான் மனிதன் பல முடிவுகளை எடுத்து விடுகிறான். ஏதோ ஒரு அதிருஷ்டத்தில் சில நேரம் அது நல்ல முடிவாகவும் சில நேரங்களில் வேறு விதமாகவும் முடிகிறது. முழு விழிப்புணர்வு நிலையில் இருந்து முடிவெடுப்பவர்களை விரல் விட்டு எண்ணிவிடலாம். நின்று நிதானிக்க ஒன்று மனிதனுக்கு தெரியவில்லை அல்லது புரியவில்லை. புறத்தில் நடக்கும் அவசரங்களுக்கு நாம் பொறுப்பேற்க முடியாது அது நியதியின் அடிப்படையில் எங்கோ ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. அகத்தில் ஏன் இத்தனை குழப்பங்கள், இத்தனை அவசரங்கள்? கலைத்துப் போட்ட வீடாய்....கலங்கிக் கிடக்கிறது மனிதர்களின் மனம். ஏத...

ஒவ்வொரு பதிவிட்ட பின்பும் தோன்றும்..... அட ஜெய்லானியும் ஜெயந்தியும் நமக்கு விருது கொடுத்தார்களே (ஜெ.ஜெ), சக பதிவர்கள் எல்லாம் இதுக்கு விழாவே எடுக்குறாங்களே நாம ஒரு நன்றி கூட சொல்லவில்லையே என்று....விருது கொடுத்து ஊக்குவித்த... நல்ல இதயங்களுக்கு என் நன்றிகளை காணிக்கையாக்குகிறேன்! சரி....அறைவீட்டுக்குள் நுழைவோமா...... இதுவரை - http://maruthupaandi.blogspot.com/2010/05/blog-post_28.html இனி.... தூசு வாசனையும், காற்றுபுக வசதியில்லா அந்த அறையில் நிரம்பி வழிந்த ஒரு நூற்றாண்டு வாசனையும் எனக்குள் ஒரு வித...பயம் கலந்த ஒரு எதிர்பார்ப்பை உருவாக்க இருட்டில் தட்டுத் தடுமாறி....அறையின் சுவிட்ச் போர்டை தேடி...அந்த 60 வால்ட் மஞ்சள் குண்டு பல்புக்கு உயிர் கொடுக்கிறேன்...அது திக்கி திணறி ஒரு மஞ்சள் நிறத்தை சிறிய அறை எங்கும் பரப்ப...அறையின் வலது புற மூளையில் ஒரு மண்ணால் ஆன குதிர் என்று சொல்லக்கூடிய நெல் கொட்டி வைக்கும் பாத்திரம் அதை ஒட்டி ஒன்றன் மீது ஒன்றாக அடுக்கப்பட்டிருக்கும் மண்பானைகள்....இடது புற மூளையில் வரிசையாய் ஒன்றன் மீது ஒன்றாக அடுக்கப்பட்ட ரங்கு பெட்டிகள்....கதவு திறந்தவுடன் அதன் பின்புறத்தி...

நட்பு பற்றி எதுவும் எழுதுவதில்லை என்பது... சிங்கப்பூரில் இருந்து என் நண்பன் சிறுகுடி ராமு அவ்வப்போது என் மீது வைக்கும் குற்றச்சாட்டு. ஓராயிரம் நண்பர்கள் நம்மைச்சுற்றி இருந்தாலும் மிகைப்பட்ட பேர்கள் நம்மால் நேசிக்கப்படுபவர்களாக இருப்பார்கள் ஆனால்... நம்மை நேசிப்பவர் என்பவர்கள் அதிக பட்சமாக ஒருவர் அல்லது இருவராயிருக்க முடியும். இது அடையாளம் காண்பதற்கரிய ஒரு கடினமான விசயம்தான் என்றாலும் காலத்தின் ஓட்டத்தில் எல்லாம் கற்பூரமாய் கரைந்து விட ஏதோ ஒரு சுடர் மட்டும் ஒளி விட்டு வீசிக் கொண்டிருக்கும். அந்க ஒளி மழையிலும், காற்றிலும், புயலிலும் நம்மைச் சுற்றி வெளிச்சம் வீசிக் கொண்டிருப்பதை சட்டென்று ஏதோ ஒரு கணத்தில் உணர முடியும் அப்படிப்பட்ட என்னைச் சுற்றிய வெளிச்சம்தான்.......... சலீம் இப்போது கூட இப்படி நான் எழுதுவதை அவன் மிகைப்படுத்தி கூறுவதாக கூறி நிராகரித்து விட்டு அப்படி எல்லாம் ஒன்றும் இல்லை என்று சாதாரணமாய் சொல்லக் கூடிய அளவிற்கு நட்புக்கரசன் அவன். நல்ல நண்பனுக்கான அளவீடு என்ன...? நான் சொல்கிறேன்.... 1) ஒட்டு மொத்த உலகமும் என்னை மீது களங்கம் கற்பித்து அதற்கான ஆதரங்களைத் திரட்டிக் கொடுத்தாலும...

. எப்போது எது வேண்டுமானாலும் எங்க தாத்த கிட்டதான் கேக்கணும்..அரிசி வேணும்னாலும் சரி...பருப்பு வேணும்னாலும் சரி... எண்ணை வேணும்னாலும் சரி..அறவீடு என்று சொல்லக் கூடிய அந்த பிரத்தியோகமான சிறிய அறையின் சாவி தாத்த கையிலதான். 75 வயசனாலும் அவரது பேச்சில் நிதானம் குறையவில்லை! நெடு நெடு உயரம் செக்க செக்க சிவந்த மேனி..... முன் நெற்றியில் ஏறிய வழுக்கை வெள்ளை வெளெர் முடி கழுத்தில் ஒற்றை ருத்ராட்சம்...முன் நெற்றி முழுதும் பட்டையய் பூசிய திரு நீறு. தலை மட்டும் லேசாய் ஆடத்தொடங்கியிருந்தது. சின்ன வயதில் விடுமுறைக்கு தாத்தா வீட்டுக்கு போன உடனேயே அவர் கிட்டதான் எல்லோரும் போவோம்... ! என்னுடைய கையை அழுந்த பிடித்து நல்லாயிருக்கியா அப்புன்னு அவர் கேட்பதிலும் கையின் அழுத்தத்திலும் அவரின் அன்பு தெரியும். 6 பெண் பிள்ளைகளும் அதற்கப்புறம் எங்க அப்பாவும் பிறந்ததனால் அவருக்கு ஆண் பிள்ளைகள் என்றால் பிரியம் என்று அம்மா சொல்ல கேட்டிருக்கிறேன். அதுவும் மகன் வயித்து பேரன் என்பதால் தாத்தவின் பிரத்தியோக அன்பு எனக்கு கிடைக்கும். அதிகாலையில எழுந்துடுவாரு எத்தன மணின்னு சொல்ல முடியல எனது அரைத்தூக்கத்தில்...."தென்னாடுடைய...

இடைவிடாத தொடர் நிகழ்வுகளும் எண்ணங்களும் ஏதேதோ திசையில் எப்போதும் இழுத்துச் செல்லும் அப்படித்தான் இந்த தொடரையும் தொடரவிடாமல் எங்கெங்கேயோ சென்று விட்டேன்...சரி..மீண்டும் ஒரு யூ டர்ன் அடித்து தொடருக்குள் நுழைவோம். பிளேடுடன் நான் வேறு ரொம்ப நேரம் ஸ்டில் பொசிசனில் எவ்வளவு நேரம் நிற்பது.... இது வரை பாகம் I - http://maruthupaandi.blogspot.com/2010/05/blog-post_02.html பாகம் II -http://maruthupaandi.blogspot.com/2010/05/ii.html பாகம் III- http://maruthupaandi.blogspot.com/2010/05/iii_07.html இனி.... அறைக் கதவை தாளிட்டுக் கொண்டு பிளேடையே பார்த்துக்கொண்டிருந்த நன் வலது கை ஆட்காட்டி விரலுக்கு அருகே பலமுறை பிளேடை கொண்டுபோனாலும் கையை வெட்டிக்கொள்ள முடியாமல் ஏதோ ஒன்று பின் இழுத்தது அதற்கு பெயர் பயமா அல்லது ஆழ்மனது எனக்கு அறியாமல் தடுத்ததா?என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. பிளேடால் கையை வெட்டினால் வலிக்கும் என்று நன்கு அறிந்திருந்த மனதை ரஜினி ரசிகன் என்னு ஒரு கவர்ச்சி மெல்ல மெல்ல பின்னுக்குத் தள்ளியது. மெல்ல கைகளால் வலிக்காதவாறு பிளேடால் வலது கை ஆட்காட்டி விரலால் சுரண்டினேன் (வெட்ட வில்லை...) ஏன்னா வலிக்கு...

விவரிக்க முடியாத ஒரு மனோ நிலையில் ஏதோ ஒரு நிகழ்வு மனசை காயப்படுத்திய அந்த வேளையில் வரும் கண்ணீரை எழுத்துக்களாக்கிப் பார்த்த போது தடுக்கி விழுந்த வேகத்தில் ஒரு எதார்த்த பதிவராகிப் போனேன். எத்தனை எழுத்தாளர்களை கடந்து சென்ற போதும் பாலகுமாரானை இதுவரை விடாத மனசைப் பார்த்து எனக்கு ஆச்சர்யமாகத்தான் இருக்கிறது. இயல்பான எழுத்தா, காதலைச் சொல்லும் பாங்கா, காமத்தையும் பெண்ணடிமைத்தனத்தையும் சரியாக புரிந்து கொள்ளச் செய்த விதமா? கடவுளைப் பற்றி கற்றுக் கொடுத்த கற்பிதமா? எதில் லயித்துப் போனேன் என்று தெரியாத அளவிற்கு இன்று வரை இந்த பாலகுமாரன் மீதான காதல் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. மயிலாப்பூர் கபாலீஸ்வரர் கோவிலில் ஒரு கூட்டமில்லாத மாலை வேளையில் அவரை பார்த்த போது நேரே போய் பேச முடியவில்லை. யாரோ இருவருக்கு திருஞான சம்பந்தர் பற்றி அவர் விவரித்து பூம்பாவை என்ற பெண்ணின் சாம்பலைக் கொண்டு தேவார பதிகம் பாடி உயிர்ப்பித்தது பற்றி விவரித்துக் கொண்டிருந்தார். நான் அவர்களுடன் சம்பந்தப்படமால் அந்த விளக்கத்தை தூர நின்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன். அவருக்கு அறியாமலேயே அவரின் அருகாமையை நன்றாக அனுபவித்தேன். கோவில் விட்டு போக...

காலங்கள் தோறும் வஞ்சிக்கப்பட்ட ஒரு இனமாய் திராவிட இனம் இருந்து வந்திருக்கிறது. செய்தி பரிமாற்றங்களாய் இருக்கட்டும் நாட்டில் செயல் படுத்தப்படும் நல திட்டங்களாய் இருக்கட்டும்....ஏன் பிரதமர் பதவியாய் இருக்கட்டும் இவை எல்லாம் நமக்கு நேரடியாக மறுக்கப்படாவிட்டாலும் தேர்ந்த காய் நகர்த்தல்கள் மூலம் மாற்றிவைக்கப்பட்டுள்ளன. புராணங்கள் என்று நமக்கு போதிக்கப்படும் எல்லாவற்றிலும் திராவிடனைப்பற்றிய வெளிப்பாடு கொஞ்சமும் நாம் எதிர் பாராத வகையில் இருந்தாலும் பழக்கப்படுத்தப்பட்ட ஒரு மூளைச்சலைவியினால் நாமும் அதை சரியென எடுத்துக் கொண்டு அறிவுக்கு எட்டாத விசயங்களை கூட ஒத்துக் கொள்கிறோம். சர்ச்சைக்குரிய ஒரு களம்தான் இது என்பதில் மாற்றமில்லை, என்னுடைய கண்ணோட்டம் தவறாக இருக்கலாம் உங்களின் பின்னூட்டங்களின் மூலம் தெளிவான ஒரு நிலை கிடைக்கலாம் என்ற ஆவலில்தான் இப்போது நான் நமது சூப்பர் கதா நாயகனான....இரவணேஸ்வரன் எனப்படும் சக்கரவர்த்தி இராவணனை மீண்டும்......உயிர்ப்பிக்கிறேன்........ திருநெல்வேலியிலிருந்து புலம் பெயர்ந்து சென்ற தமிழ் நாட்டின் சைவ குலம் சேர்ந்த இராவணேஸ்வரன் அடிப்படையில் தமிழன் திராவிடன். கடுமையான சிவ...