Skip to main content

சமத்துவ கனவு!

தொலைந்து போன நாட்களை...
நினைத்துதான் சந்தோசப்படுகிறோம்....
மரணித்த மனிதர்களிடம் மட்டுமே ...
வருகிறது மனிதாபிமானம்...
இன்னும் ஒரு நாள் விடியட்டும்...
அதுவும் வெறுமையாய் அடங்கட்டும்....

மதங்களின் போர்வை...
சுற்றிய மனிதர்கள்....!
சுய நலத்தை போர்வையாக்கிய
அரசியல்வாதிகள்...
காசுக்காக ஓட்டுப்போட ஒரு கூட்டம்...
கெளவரவத்திற்கா ஓட்டுபோடத...
ஒரு படித்த கூட்டம்...
புறக்கணிப்பதாய் சொல்லி...
ஒதுங்கும் ஒரு கூட்டம்....
இப்படித்தான் நடக்கிறது நம் நாட்டுத் தேர்தல்

கடைசி வீட்டுத் தாத்தாவின்
துருப்பிடித்த சைக்கிள்...
அடுத்த மழைக்குள்ளாவது
கூரை மாற்ற வேண்டும் என்ற ஆசை....
இரண்டுமே...
இந்திய வல்லரசு கனவு போல...!

உச்சிவெயில்...குண்டும் குழியுமான
என் கிராமத்து தார்ச் சாலை
மந்திரி வருக்கைக்காக
ஏழை வீட்டு மணபெண்ணாய்...
அலங்கரித்துக் கொள்கிறது....!
தெருவோர டீக்கடையில்...
ஒரு குவளை டீ குடித்து
உலக அரசியல் பேசும் ஊர்ப்பெருசுகள்...!

பழைய துணிபோட்டு...
பக்கெட் வாங்கும் அம்மணிகள்...
அம்மணமான குழந்தைகள்
துணி இல்லாமல்...
குடிசைகளின் ஓரங்களில்!
சீமான்களின் மீதமான உணவுகள்...
குப்பைத்தொட்டிக்கு போகாமல்...
என்று தான் நேராய்...
ஏழைகளின் வயிற்றுக்குப் போகுமோ...?
ஆடம்பராமாய் ஒரு கூட்டமும்...
அடுத்தவேளை...
சோறில்லாமல் ஒரு கூட்டமும்...!
இப்படித்தான் சமத்துவம்...
சமாதியாயிருக்கிறது!

எல்லா முரண்பாடுகளுடன்...
என் மூளை மட்டும்
ஏன்..ஒத்துப்போக மறுக்கிறது....
புரட்சியாய் என்னுள்...
உதிக்கும் எண்ணங்கள் எல்லஅம்....
பூமியை அடைவதற்கு முன்
அணையும் விண்வெளி கற்கள் போல...
செயலாவதற்கு முன் அழிந்து போகிறது...!

கற்ற கல்வியும்...
படித்த புத்தங்கங்களும்...
மக்களை விழிப்புணர்வு செய்ய...
முயன்று முயன்று...கடைசியில்...
முனை மழுங்கிய கத்தியாய்....!
மனிதர்கள் தங்களின்...
கோபங்களிலாலேயே... கொல்கிறார்கள்...
மனித நேயத்தை....!
நல்ல வீணைகள் எல்லாம்...
இன்று புழுதியில்தான் கிடக்கின்றன...
சுடர்மிகு அறிவுகள் எல்லாம்
இன்று முட்டாள்களின்...
கூட்டத்தின் நடுவே...ஊமைகளாய்....!



சுற்றி நடக்கும் எல்லா விசயங்களையும் கண்டு வெம்பி எதேதோ செய்ய முயற்சித்து...பணமும் அதிகார பலமும் கொண்டவர்கள் மத்தியில் ஞானக் கேள்விகளோடு இருக்கும் ஒரு இளைஞனின் விரக்கிதியின் வெளிப்பாடு தான் கவிதை....!

பணம் உள்ளவர்களுக்கு அந்த பணமே...மேலும் மேலும் பணத்தை சம்பாரித்துக் கொடுப்பதால் ஏழைகளின் முன்னேற்றம் என்பது மிகக்கடினமாகவே இருக்கிறது. வெறும் காலோடு ஓடுபவனுக்கும் ஷு அணிந்து ஓடுபவர்களுகும் வித்தியாசம் இருக்கிறது. நாம் வேண்டுமானால் திரு.அப்துல்கலாமை ஒரு உதாரணத்துக்கு எடுத்துக் கொண்டு அவர் மேலே வரவில்லையா என்று இன்றைய கிராமப்புற பள்ளியில் பயிலும் மாணவர்களை கேட்கலாம்....ஆனால் இத்தனை காலங்களில் ஒரு அப்துல் கலாமைத்தான் நாம் உதாரணம் காட்ட முடியும்....அவரும் மேல் தளத்திற்கு வர என்ன பாடுப்பட்டார் என்பதை அவரது அக்னி சிறகுகள் மூலம் தெரிந்து கொள்ளலாம்.

ஏற்றத் தாழ்வு இல்லாத ஒரு சமுதாயம் மலர...இலவசமாய் பொருட்கள் வழங்கி மக்களை...சோம்பேறிகள் ஆக்காமல்... ஆக்கப்பூர்வமான தொழில் செய்யும் வாய்ப்புகள், மற்றும் புதிய வேலை வாய்ப்புகளை வழங்கலாம்...! உழைத்து சம்பாதிக்கும் ஒருவன் அவன் சொந்தக் காசில் டி.வி. வாங்க மாட்டானா? அரசு தயவு செய்து ஆடம்பரப் பொருட்களை இலவசமாக வழங்குவதை நிறுத்தி அடிப்படை வசதி இல்லாதவர்களுக்கு, வாழ்வாதாரங்களைத் தொலைத்தவர்களுக்கு கடுமையான பரிசீலனக்குப் பின் இலவசமான உதவிகள் செய்யலாம்.

என்று எம்மக்கள் ஓட்டுகளுக்கு காசு வாங்காமல்......வாக்குச்சாவடிக்கு செல்கிறார்களோ அன்றுதான் ஒரு உண்மையான மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசு உருவாகும்....!


தேவா . S

Labels

Labels:

Comments

Chitra said…
சுற்றி நடக்கும் எல்லா விசயங்களையும் கண்டு வெம்பி எதேதோ செய்ய முயற்சித்து...பணமும் அதிகார பலமும் கொண்டவர்கள் மத்தியில் ஞானக் கேள்விகளோடு இருக்கும் ஒரு இளைஞனின் விரக்கிதியின் வெளிப்பாடு தான் கவிதை....!

...... பலரின் மனங்களில் இதே உணர்வுதான்.
April 21, 2010 at 9:39 PM
Post a Comment

Popular posts from this blog

ஆனந்த யாழை மீட்டுகிறாய்.....!

ஒரு அடைமழை நாளில் அதன் சாரலை வாங்கிக் கொண்டு வாசலோரம் அமர்ந்திருக்கையில் கிடக்கும் சுகமொன்றை நீ பிறந்த அன்று உணர்ந்தேன் என் மகளே...! கனவுகளோடு வாழ்க்கையைத் தொடங்கியவனின் மடியில் வந்து விழுந்த கவிதையொன்று என் கண் முன்னே வளர்ந்து நின்று அன்பினால் என்னை ஆளும் விந்தையொன்றை காலம் எனக்கு சமைத்துக் கொடுத்ததடி பெண்ணே உன் வடிவில்..! உன் செல்லக் கோபங்களும், தொடர்ச்சியான கேள்விகளும், ஆளுமையான அதிகாரமும் தீர்ந்தே போகாத நேசமும் என்று இறவனின் கரங்கள் நேரடியாய் என்னை ஆசிர்வதிக்கும் அலாதி சுகத்தை நீதானடி எனக்கு எப்போதும் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறாய்... ஜடை பின்னுமளவிற்கு உனக்கு முடி வளர்ந்திருந்த தினமொன்றில் நீ கவிதையாய் தலை துவட்டிக் கொண்டிருந்த அந்த கன்னிக்காட்சியை என் விழிகள் விரிய பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்....உன்னை இழுத்து அணைத்து உச்சி முகர்ந்து உனக்கான முதல் ஜடையை ஆசையாய் நான் பின்னிப் பார்க்கையில் ஆசையாய் தாயொருத்தி முதன் முதலாய் தன் குழந்தைக்கு முலை பொறுத்தி பாலூட்டும் சுகமொன்றை உணர்ந்தேன் என் மகளே...! உன் பிஞ்சு விரல்களில் நான் நகம் நறுக்கும் தருணங்களில் எல்...
1 comment
Read more

மகள்...!

காற்றில் பறக்கும் பட்டம் போல நகர்ந்த வாழ்வின் பரிணாமங்களை மொத்தமாய் மாற்றிப் போட்டவள் அவள்.....!!!!!!! என் தெளியாத நினைவுகளை தெளியவைக்கும் வினையூக்கியாய் மொத்த வாழ்வையும் செரித்துப் போட ஜனித்து வந்தவளை வாரிசென்றும், மகளென்றும் வாழ்க்கை சொன்னாலும்..... எனக்கு எப்போதுமே ஒரு குழந்தையாய் அவளைப் பார்க்கத் தோன்றியது இல்லை..... வாழ்க்கை என்னை படமாக வரைந்து அதை அரைகுறையாய் நிறுத்தி வைத்திருந்த பொழுதில் அதை பூரணமாக்க இறைவன் அனுப்பி வைத்த தூரிகை அவள்....! அவள் கேள்விகளுக்கு பதில் அளிப்பதை விட கேள்வியின் ஆழங்களில் சிக்கிக் கொண்டு மேலே வர முடியாமல் நான் போராடிய தருணங்கள்தான் அதிகம்..... இரவும் பகலும் ஏன் வரவேண்டும்....? மேகங்கள் கொஞ்சம் தாழத்தான் பறந்தால் என்ன? நாங்களும் விளையாடுவோமே... இறந்தால் நாம் எங்கு போவோம்..... இறந்துதான் போவோம் என்றால் ஏன் டாடி பிறக்க வேண்டும்? கடவுள் இருக்கிறது என்றால் ஏன் டாடி யாரும் பயப்படுவதில்லை.....? வயதுக்கு மீறிய கேள்விகளா? இல்லை.. இந்த வயதில் நாம் குறை அறிவோடு இருந்தோமா என்ற சந்தேகங்களை சர்வ சாதரணாமாய் விதைத்துக் கொண்டே விளையாடச் சென்று விடுவாள் அவள். இங்கே விளையா...
136 comments
Read more

பப்பு....!

காலையிலிருந்து பப்புவிற்கு தலை சுற்றியது, வயிறு குலைந்தது, மயக்கம் வந்தது, ஒரு மாதிரி...சுழற்றி, சுழற்றி அடித்தது....என்ன ஆச்சுன்னு கேக்குறீங்களா? மேலே படிங்க....பாஸ்.... பப்புவுக்கு தினம் ஒரு பதிவு எழுதி போஸ்ட் பண்ணனும் அப்படி இப்படி ஏதேதோ எழுதி போஸ்ட் பண்ணி ஓட்டிக்கிட்டிருந்த அவனுக்கு அன்னிக்கு என்ன எழுதறதுன்னு தெரியல.....ஏதாச்சும் எழுதியாகணுமேன்னு ஒரே டென்சன்.. என்னமோ இவன் கூவி உலகம் விடியப் போறாப்புல ஒரு நினைப்பு..... சொக்கா........பதிவு எழுத ஒரு வலி சொல்ல மாட்டியான்னு கத்தாத குறைதான்....! தூங்கி எழுந்த உடனே அடிக்கிற அலாரத்தை ஆஃப் பண்ணும் போதே நினைச்சான்....அலாரம் டைம்பிக்ஸ் பத்தி எழுதலாமா.....காலையில எப்படி தொந்தரவு கொடுக்குதுன்னு.....ம்ம்ம் சரியா அது பத்தி ஒண்ணும் மேட்டர் கிடைக்காததால அத ஸ்கிப் பண்ணிட்டான்... குளிக்க பாத்ரூம் போனான்...பைப்புல தண்ணி வந்த வேகத்துல நினைச்சான்... சரி தண்ணீர் சேமிப்பை பத்தி எழுதலாமான்னு,,ம்ம்ம்ஹீம்...அது பத்தியும் ஒண்ணும் சரியா தோணலை....! சாப்பிடும் போது நினைச்சான்... இட்லிக்கு தொட்டுக்க ஏத்த சட்னின்னு ஒரு சமையல் குறிப்பாச்சும் போடுவமான்னு ... உடனே அவ...
69 comments
Read more