பதிவுலகம்.....?!

மீண்டும் ஒரு முறை வருடம் பிறந்திருக்கிறது. வழக்கம் போலவே நாமும் மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்த்துக்களைப் பரிமாறிக் கொண்டு 2012 வரவேற்றுக் கொண்டிருக்கிறோம். கடந்த வருடத்தின் தெளிவுகள் எல்லாம் ஒன்று சேர்ந்து செம்மையான அடுத்த வருடத்திற்கு நம்மை இட்டுச் செல்லட்டும்.

அனுபவம் மிகப்பெரிய ஆசான். காலம் மிகப் பெரிய தோழன்.

எந்தக் கடவுளரும் மனிதர்களும் சொல்லிக் கொடுக்காத பாடத்தை காலம் குறைவில்லாமல் எப்போதும் கற்றுக் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறது. ஒவ்வொரு சூழலையும் கடந்து வந்தவுடன் பெரும்பாலும் மனிதர்கள் அதை மறந்து போய் விடுகிறார்கள். அதை நின்று நிதானித்து குறை, நிறைகளை சீர் தூக்கிப் பார்ப்பவர்கள் பொறுமையை தனது குணமாக்கிக் கொன்டு தேவையின் அடிப்படையில் செயலாற்றி வெற்றியைப் பெறுகிறார்கள்.

நிஜத்தில் காலம் என்ற ஒன்றே கிடையாது. காலம் என்பது மட்டுப்பட்ட மனோநிலையின் விரிவாக்கம். பூமி தன்னைத் தானே சுற்றிக் கொள்கிறது அப்படி முழுதாய் சுற்றிக் கொள்ள இருபத்தி நாலு மணி நேரம் ஆகிறது என்று கணக்கிட்டு முதலில் சொன்னவருக்கு ஒரு மணி நேரம் என்பது ஒரு அனுமானமாகத்தான் இருந்திருக்க வேண்டும்.

இப்படி பூமி சூரியனை முழுதாய் சுற்றி வர முன்னூற்று அறுபத்தைந்தே கால் நாள் ஆகிறது. இந்த முழுச் சுற்றே வருடமாகிறது. சரி...சுற்றாமல் இருக்கும் சூரியனின் வயதை எப்படி கணக்கிடுவது...? அங்கேதான் இயக்கமே இல்லையே...காலமற்றுப் போயிருக்கிறதே? காலம்தானே வயது என்றெல்லாம் நான் யோசித்து இருக்கிறேன்.

உண்மையில் சொல்லப் போனால் பூமிக்கும், பூமியில் இருக்கும் மனிதர்களுக்குமே காலமும் வயதும் கிடையாது. சுற்றிச் சுற்றிப் பிரபஞ்சத்தில் நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் ஒரு பேரியக்க நிகழ்வின் தொடர் நிகழ்ச்சியின் சிறு மாறுபாட்டைத்தான் நாம் வயது என்று கூறுகிறோம். இல்லாத ஒன்றை இருப்பதாக நாம் நினைத்துக் கொண்டு ஒவ்வொரு வருடமாய் கடந்து எங்கோ செல்வதாக ஒரு மாயா உணர்வில் நகர்கிறோம்.

நிஜத்தில் எங்கும் நாம் செல்வது இல்லை. இருக்கிறோம். இறப்போம். அப்போதும் இருப்போம் ஆனால் வேறு வடிவத்தில். ஒரு காகிதத்தை எரித்து காற்றில் பறக்க விட்டால் காகிதம் என்ற ஒன்று தனித்து இருக்காது ஆனால் அதன் மூலக்கூறுகள் காற்றில் விரவி, பரவி வேறு பரிணாமத்திற்கு சென்று விடும். மனித வாழ்க்கையும் இப்படித்தான். மிகப்பெரிய அழுத்தம் கொடுக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லாத ஒன்று.

ஒட்டு மொத்த பிரபஞ்ச நகர்விலும் குறிப்பாக மானுட வாழ்க்கையின் இரண்டு தலையாய தேவைகளாய் பிரபஞ்சம் நியமித்திருப்பது இரண்டு. ஒன்று காமம் ...இன்னொன்று பசி....! எப்படிப் பார்த்தாலும் இதன் விரிவாக்கமாகவே எல்லாப் பிரச்சினைகளும் இங்கு பரந்து விரிந்து கிடக்கிறது.

நண்பர்கள், பதிவுலக நண்பர்கள், அலுவலக நண்பர்கள், உறவினர்கள் என்று மிகைப்பட்ட பேர்கள் வாழ்த்துச் சொன்ன வருடமாக 2012 அமைந்து விட்டது. வாழ்க்கையின் மிச்சமாக நாம் எதுவும் கொண்டு செல்லப் போவது இல்லை. சுகமான அனுபவங்களும், நல்ல நினைவுகளுமே நிறைவான ஒரு வாழ்க்கை வாழ்ந்ததற்கு ஒரு பொருள்.

கடந்த காலத்தில் ஏதேதோ சூழல்கள் மற்றும் புரிதலின்மைகளால் பல உறவுகளை நாம் பிரிந்திருந்திருக்கலாம். இந்த வருடத் துவக்கத்தில் அன்பான வாழ்த்துக்களை தெரிவித்து அவற்றை நாம் புதுப்பித்துக் கொள்ளலாம். இன்னும் சொல்லப் போனால் இது போன்ற பண்டிகைகளும் விழாக்களும் மனித உறவுகளை மேம்படுத்திக் கொள்ளவே ஏற்படுத்தப்பட்டது.

தமிழ்ப்பதிவுலகில் காலடி எடுத்து வைத்து அதனால் எனக்கு கிடைத்த உறவுகளின் எண்ணிக்கை அதிகம். நேருக்கு நேராய் சந்திக்காமல் இருந்தாலும் மனதளவில் அவர்கள் கொடுத்திருக்கும் ஆதரவு அளப்பரியது. இணைய உலகில் எழுதிக் கொண்டிருக்கும் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு வகையில் சிறந்தவர்களே...! இங்கே நான் பெரியவனா இல்லை நீ பெரியவனா என்று ஒரு போட்டி வரும் போது அது தேவையில்லாத முரண்பட்ட சூழல்களையும் பிரச்சினைகளையும் உருவாக்கி விடுகிறது.

ஒருவர் போல இன்னொருவர் சிந்திக்க முடியாது. ஒவ்வொருவரும் ஒரு தனி விதம். என்னைப் போல இன்னொருவன் இருக்கவேண்டும் என்று எதிர்பார்ப்பது மிகப்பெரிய புரிதலின்மையால் ஏற்படுவது. வலைப்பதிவில் எழுத வந்த காலத்தில் எனது பதிவுகளுக்கு வரும் ஒவ்வொரு பின்னூட்டமும், வாக்குகளும் எவ்வளவு அவசியமானது என்பதை நான் அறிவேன். புதிதாய் எழுதுபவர்கள் அந்த பின்னூட்டம் மற்றும் வாக்குகளின் உந்துதலால் மேலும் சிறப்பாக எழுதக் கூடும்.

பெரும்பாலும் நல்ல கட்டுரைகளை வாசித்து அவற்றுக்கு பின்னூட்டமும் வாக்குகளும் இட்டு விடுகிறேன். ஆனால் பெரும்பாலும் நல்ல கட்டுரைகள் சமீபகாலமாக எந்த ஒரு திரட்டியிலும் மேலே வருவதே இல்லை. இதற்கு காரணமாய் குழுவினராய் சேர்ந்து கொண்டு பதிவுகளுக்கு வாக்குள் அளித்து தங்களின் நட்புக்களை நிறைய பேர் நிறுவும் இடமாக திரட்டிகளைக் கொண்டு வந்ததுதான்.

ஒரு நாளைக்கு ஆயிரக்கணக்கான பதிவுகள் திரட்டிகளில் இணைக்கப்படும் போது அவற்றை நெறிப்படுத்தி சிறந்த கட்டுரைகளை மேலே கொண்டு வருவது திரட்டிகளால் இயலாத காரியம்.

இது முழுக்க முழுக்க தனிமனித ஒழுக்கம் சம்பந்தப்பட்ட பிரச்சினை. தனிமனித ஒழுக்கமும், பொறுப்புணர்ச்சியும் நிறைந்த மனிதர்கள் சேர்ந்ததுதான் ஒரு நல்ல சமுதாயமாய் இருக்க முடியும். உலகெங்கும் வாழும் தமிழ் மக்களும், தமிழ் வாசிக்கத் தெரிந்த மக்களும் வாசிக்கும் ஒரு களமாக தமிழ் வலைப்பதிவுலகம் இருக்கிறது. இதன் தரத்தை நிர்ணயம் செய்வதும் நல்ல கட்டுரைகளை ஆதரிக்க வேண்டியதும் ஒவ்வொரு தமிழனின் கடமை.

நல்ல கட்டுரை என்று நான் சொல்வது புரட்சியான விழிப்புணர்வு கட்டுரைகளையும் சீரியஸ் கட்டுரைகளையும் மட்டுமல்ல....! நகைச்சுவையுடன், வாசிக்க ஆரம்பித்த உடனேயே வயிறு குலுங்கச் சிரிக்க வைக்கும் நகைச்சுவைப் பதிவுகளும், செய்திகள், படங்கள் என்று புதிய செய்திகளைப் பகிரும் பதிவுகளும் நல்ல பதிவுகளே.....

பதிவுலக மொழியில் நல்ல கட்டுரை என்றால் சீரியஸ் கட்டுரைகள்தான் என்று யாரோ ஒரு புண்ணியவான் சொல்லிச் சொல்லி நிறையப் பேர் அதையே இன்னமும் நம்பிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஒரு நாள் முழுதும் அலுவலக அயற்சியும் அழுத்தமும் நிறைந்து கிடைக்கையில் சில வலைப்பூக்களை எடுத்து வாசித்து விட்டு வாய் விட்டு சிரித்திருக்கிறேன். ஒரு நாளின் அத்தனை மன வலியையும் அந்த நகைச்சுவைகள் தூக்கி தூர எறிந்து உற்சாக மூட்டியிருக்கின்றன.

நகைச்சுவை என்பது ஒரு வரம். ஹாஸ்யம் என்பது புலன்களைப் பூக்கச் செய்யும் ஒரு வழிமுறை. அது மிகையாக சமகாலத்தில் தவறாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. சில வலைப்பூக்களின் தலைப்புக்களை திரட்டிகளில் பார்த்து விட்டு வேகமாய் வலைப் பக்கங்களுக்குள் சென்று இருக்கிறேன். உள்ளே சென்றால் தலைப்போடு சம்பந்தப்படாத ஏதேதோ எழுதி விட்டு கடைசியில் ஒரு நையாண்டி செய்து முடித்திருப்பார்கள். இது மிகப்பெரிய மோசடி. தன்னை முன்னிலைப்படுத்திக் கொள்ள மனித மனம் போடும் ஒரு அருவறுப்பு மிகுந்த செயல்.

தமிழ் மணம் போன்ற திரட்டிகளில் சமீப காலமாக நல்ல கட்டுரைகளை மேலே காண முடிவதே இல்லை. தமிழில் ஆகச் சிறந்த கலை, இலக்கிய, வரலாற்று, நகைச்சுவை, செய்திகள் நிறைந்த பதிவுகளை எல்லாம் நண்பர்கள் மூலம் கேள்விப்பட்டு நேரே சென்று வாசிக்க வேண்டியிருக்கிறது. இப்படியான ஆகச் சிறந்த வலைப்பதிவுகளை பின் தொடர்பவர்களும் மிகக் குறைவாக இருப்பது மிகவும் வேதனையான விடயம். பின் தொடர வேண்டுமெனில் அறிமுகம் வேண்டுமல்லவா...? திரட்டிகளில் முன்பக்கத்தில் வராமல் எப்படி அறிமுகமாக முடியும்....

முத்துக்களைப் போன்ற வலைப்பதிவுகளை அங்கும் இங்கும் தேடித் தேடி வாசிக்க வேண்டி இருக்கிறது. நிறையப் பேருக்கு இவை சென்று சேர்வதில்லையே என்ற வலியும் ஏற்படுகிறது. இவையெல்லாம் மாற வேண்டும் காழ்ப்புணர்ச்சிகள் இன்றி, சாதி, மதம், அரசியல் மற்றும் குழு மனப்பான்மைகள் அற்று ஒவ்வொரு பதிவுகளையும் நாம் வாசித்து நல்ல பதிவுகளுக்கு வாக்குகள் அளிக்கவும் செய்யத்தான் வேண்டும்.

இது தமிழ் வலைப்பதிவுகளின் தரத்தை உயர நாம் செய்யும் முயற்சி மட்டுமல்ல நமது மொழியின் நிலைப்பாட்டுத் தன்மைக்கும் எதிர்கால சந்ததியினர் வாசிக்கையில் அவர்களுக்கு நல்ல அனுபவத்தை ஏற்படுத்திக் கொடுக்க நாம் செய்யும் உதவி. இது தனிமனித முயற்சியால் விளையும் என்பது திண்ணம்.

இதை எல்லாம் ஒரு வாசகன் என்ற கண்ணோட்டத்தில் பதிய வேண்டியதை எனது கடமையாக நினைக்கிறேன். தமிழ்பதிவுலகம் அற்புதமான படைப்பாளிகளால் சூழப்பட்டது, அன்பான நண்பர்களால் ஆனது. இது ஒரு குடும்பமாய் தமிழர்களை இணைக்கும் ஒரு மிகப்பெரிய நவீனத்தின் வரம். இதனை சரியான வகையில் பயன்படுத்த வேண்டியது ஒவ்வொரு தமிழனும் கடமையாகக் கொள்ளத்தான் வேண்டும்.

கடந்த ஒரு வாரமாக தமிழ் மணம் நிர்வாகத்தினர் நட்சத்திர பதிவர் என்ற மேடையினைக் கொடுத்து என்னுடைய கருத்துக்களை மிகைப்பட்ட பேரிடம் கொண்டு சேர்க்க உதவி செய்தனர். தமிழ் மணம் நிர்வாகத்திற்கு எனது அன்பான நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்ளும் அதே நேரத்தில்....

தொடர்ந்து எனது வலைப்பூவினை வாசித்து வரும் அன்பான நண்பர்களுக்கும் வாசகர்களுக்கும் நான் என்றென்றும் கடமைப்பட்டிருக்கிறேன் என்பதையும் தெரிவித்துதான் ஆக வேண்டும்.

மிகப் பெரிய போட்டிகளும், அரசியல் விளையாட்டுக்களும் நிறைந்த இந்த பதிவுலகத்தில் வசீகரிக்கும் எந்த விடயத்தையும் கையாளாமல், எந்த வித சந்தைப்படுத்துதலையும் கைக்கொள்ளாத, எனது ஆக்கங்களை தொடர்ந்து நீங்கள் வாசித்து வருவதே எனது அடுத்த அடுத்த கட்டுரைகளை பிறப்பிக்கும் மிகப்பெரிய காரணியாகிறது.

உங்கள் அத்தனை பேருக்கும் எனது அன்பான புத்தாண்டு வாழ்த்துக்களோடு எனது அன்பான நன்றியையும் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.....!

ப்ரியங்களுடன்....

தேவா. S