படம்...!

படம் பார்க்கும் ஆர்வம் எல்லோருக்குமே இருக்கும்...சரி ட்ரெய்லரோட அவசியம் என்ன? ஒரு ஐடியா... என்ன செய்ய போறோம் எது பத்தி பேசப்போறோம்னு ஒரு பிரிவியூ அவ்ளோதான்...!

கலாச்சாரம் (அப்பாடா....... தமிழ்ல எழுதியாச்சு..) பற்றி மொத்தமாக பேசுகிறோமா.. ? கலாச்சார குழப்பங்களைச் சாடுகிறோமா? இல்லை.. அதன் ஒரு பகுதியான வாழ்வியல் நெறிகளைப் பற்றி பேசுகிறோமா? என்ற ஒரு தெளிவின்றி தோட்டாக்கள் எம்மவர் மீது பாய்ந்துள்ளது முதற்கண் கண்டனத்துக்குள்ளாகிறது.

மேலும் நமது சமுதாய குறைபாடுகளைச் சாடும் நம்மவர்களின் கண்கள் வேற்று சமுதாயத்தின் மீதும் ஆழமாக பதிந்திருக்கிறதா என்ற கேள்வியையும் பொதுவில் வைக்கிறேன். ஆழமாக என்ற பதத்தை யாம் உபயோகம் கொள்வதற்கு பின்னால் ஆழ்ந்த பொருள் உள்ளது எம் தோழர்காள்......

குறைபாடுகள் இல்லாத மனிதனோ, சமுதாயமோ, நாடோ இருக்கவே முடியாது என்பது திண்ணமான ஒன்று என்று கருத்தில் கொள்ளும் அதே சமயத்தில்..எமது சமுதாயமும் அதற்கு விதிவிலக்கன்று என்ற பிரபஞ்ச உண்மையை ஏற்றுக் கொள்வதில் எமக்கு எந்த வருத்தமோ அல்லது குற்ற உணர்ச்சியோ கிடையாது.

நமக்குள் இருக்கும் குறைபாடுகள் அல்லது குறைபாடுகள் என்று நினைக்கப்படுபவை எல்லாம்….

“ ஆராய்ந்து சீரமைக்கப்படவேண்டியவையா? அல்லது எள்ளி நகையாடி அடுத்த தலைமுறைக்கு அச்சமூட்டப்பட வேண்டியவையா?

நமக்கு எது தேவை என்று உட்பொருளோடு கருத்துக்கள் வெளியிடுதல் சிறந்ததா? அல்லது....

நமது ஆக்ரோசத்தில் ஒட்டுமொத்தமாய் ஒரு சந்ததியினரை கிழித்தெறிவது சிறந்ததா? “

ஆண் பெண் சேர்ந்து வாழ்தல் மட்டுமல்ல கலாச்சாரம் என்பது..! நண்பர்களே.... தயவு செய்து அந்த கண்ணாடியைப் போட்டுக் கொண்டு எமது கலாச்சாரத்தை உற்று நோக்காதீர்கள்..அந்த கண்ணாடி உங்களின் தனிப்பட்ட கருத்துக்களையும் எடுத்துக் கொண்டு வந்து வேறு தளத்திற்கு பயணிக்க வைத்து விடும்.

மிக ஆழமாக இதனுள் பயணிக்கும் முன்பு ஒரு சம்பவத்தை சொல்லிக்காட்டுவது சாலச் சிறந்ததாக இருக்குமென நினைக்கிறேன்.

ஒரு விடுமுறை தினத்தில் அமீரகத்தில் இருக்கும் ஒரு பெரிய பூங்கா ஒன்றுக்கு நாங்கள் ஒரு 7 குடும்பங்கள் சென்றிருந்தோம். ஆண்களும் பெண்களும் நிரம்பியிருந்த அந்த பூங்காவில் கண்ட காட்சிகள் கொஞ்சம் சிந்திக்கத் தூண்டுவதாய் இருந்தது...

நாங்களனைவரும் இந்தியர்கள்...ஒரு பக்கம் பெண்கள் அமர்ந்து சிரித்துப் பேசிக் கொண்டிருக்க.. குழந்தைகள் விளையாடிக் கொண்டிருக்க.. ஆண்கள் நாங்கள் அனைவரும் பார்பிக்யூ சிக்கன் சமைத்துக் கொண்டிருந்தோம்.

அவ்வப்போது பெண்களும் வந்து செல்ல...நாங்களும் அவர்களுடன் கலந்து பேசி சிரிக்க... ஒருவருக்கொருவர் இறுக்கமின்றி.. மிகத் தளர்வாக...ஒரு கட்டுக் கோப்புடன்.. அண்ணா... தம்பி , அக்கா என்று உறவுகள் சொல்லி கூப்பிட்டு வாழ்வில் நடந்த சுவாரஸ்யங்களை அளாவளாவி வந்தோம்......அங்கே சூழல் மையப்பட்டு இருந்தது....

எமக்கு பக்கத்தில் ஒரு பிலிப்பினோ கூட்டம்..அரை குறை ஆடைகளுடன்....ஆணும் பெண்ணும் தொட்டு விளையாடி.. சிரித்து அடித்து.. இன்னும் நம்ம ஊர் ஸ்டுடியோல இருப்பது போல ஸ்டான்டில் கேமரா வைத்து போட்டோ எடுப்பதும்.. அவர்கள் அடித்து இருந்த டெண்ட்-க்கு முன்னாலேயே பொது வெளியில் உடைகள் மாற்றுவதும்... உணவினை பங்கிட்டு.. உண்பதுமாக இருந்தனர்.. அங்கே...கேளிக்கை மையப்பட்டு உச்சகதியில் இருந்தது.

கோணத்தை மாற்றுங்கள்...இந்தப்பக்கம். .ஒரு சூடானி கூட்டம்...மொத்தமாக வந்தார்கள் உணவினை சமைத்தே கொண்டு வந்திருந்தார்கள்... வந்தவுடன்.. 20 பெண்கள் வட்டமாக ஒரு இடத்தில் அமர்ந்து இருந்தார்கள்... நடுவே உணவு.. இருந்தது...! அவர்களைச் சுற்றி அவர்களின் பிள்ளைகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்தனர்....! இவர்கள் அனைவரும் உடல் முழுதும் சுற்றிய கலர் கலரான ஆடை அணிந்து முக்காடிட்டு இருந்த பெண்கள்....சரியா....!

இவர்களின் கணவர்களும் மற்றும் பதின்ம வயதை அடைந்த பையன்களும் கொஞ்சம் தூரம் தள்ளி இவர்களோடு சம்பந்தப்படாமல்... சுற்றி வட்டமாய் அமர்ந்து கொண்டு சிரித்து பேசி உணவருந்திக் கொண்டிருந்தார்கள்....அங்கே ஒன்று கூடல் மையப்பட்டு இருந்தது....

சரி தோழர்களே... பார்வையை இன்னும் கொஞ்சம் நீட்டித்து பூங்காவை ஒட்டிய கடற்கரையைப் பாருங்கள்.... ஆமாம் அரைகுறை ஆடையையும் தாண்டிய நிலையில் உடை அணிந்து வெட்டவெளி கடற்கரையில் கோக் குடித்துக் கொண்டு புத்தகம் படித்துக் கொண்டு வெள்ளையாக காட்சியளிப்பவர்கள்....மேற்கத்திய நாட்டை சேர்ந்தவர்கள்...அங்கே சூழலும், கேளிக்கையும், ஒன்று கூடலும் மையப்பட்டு இல்லை.. மாறாக ஓய்வு மையப்பட்டு இருந்தது....

இவற்றை காட்சிப்படுத்தலுக்கு பின் புலம் என்னவென்றுதானே கேட்கிறீர்கள் தோழர்களே...?

ஒரு விடுமுறை நாள் .. ஒரே பூங்கா....எத்தனை விதமான விருப்பங்கள்....? வேறுபட்ட நோக்கங்கள்..? ஏன் எல்லோரும் ஒரே மாதிரி இல்லை? ஒருவருக்கு ஒருவர் முரண்பட்டு இருக்கின்றனரா? இல்லை எது இவர்களை வார்த்தது?

வியாக்கியானங்கள்...பேசுவதாய் இருந்தாலும் ஒவ்வொரு கூட்டத்தையும் பற்றி ஏழு எட்டு கட்டுரைகள் எழுதலாம்...? ஆனால் அறிவின் தெளிவு என்பது.... எப்போதும் விவாதங்கள் செய்வதிலேயே இருக்க விரும்புவது இல்லை.. மாறாக அது தீர்வுகளை நோக்கிப் பயணிக்கவே விரும்புகிறது....சரிதானே...?

இப்போது பகிரங்க கேள்வி ஒன்று வைக்கிறேன்....கலாச்சாரம் தவறு என்று சொன்னவர்களில் எத்தனை பேர்.. அவற்றுக்கு தீர்வு சொன்னார்கள்?

வாழ்க்கை முறை தவறு என்று சொன்னவர்கள்..எப்படி வாழ்வது என்றும் சொல்லவேண்டும் அல்லவா? அதுதானே பொறுப்பானதன்மை....

குற்றம் சொல்பவர்களா வரலாற்றின் நாயகர்கள் ???? அல்லவே...வழிக்காட்டியவர்களும் தீர்வு சொன்னவர்களும் தானே வரலாற்றின் பக்கங்களில் சிம்மாசனமிட்டு அமர்ந்திருக்கிறார்கள்...?

விரிவான பார்வைகளோடு.......காத்திருங்கள்....உறவுகளே!

திரைப்படம் தொடரும்....

அப்போ வர்ர்ர்ர்ர்ட்ட்ட்டா...!

தேவா. S