காலம்...!

ஒரு வெற்று வானமும்
சப்தங்களற்ற தனிமையும்
ஒரு சில்லென்ற காற்றுக்குள்
எனை நிறைத்துப் போட
எதுவுமற்று எல்லா திசைகளிலும்
அலைகிறேன் நான்!

என்னுள் இருந்த…
சித்தாந்தங்களின் சிதறலில்
உயிர்த்துக் கொண்ட …
உணர்வுகள் கொடுத்த சிறகுகள்..
தூக்கிச் செல்கின்றன..எட்டப்படாத…
உயரங்களில் இருக்கும்
ஏதோ ஒரு உண்மைக்கு…!

சப்தங்கள் தொலைத்த கணத்தில்…
சிலிர்த்தெழுந்த ஒரு…
சிருங்கார நாதம் என்னுள்
பற்றிப் பரவிய பொழுதில்…
கரைந்தே போகிறேன்...
காற்றின் திசைகளுக்குள்…!

மெளனமாய் என்னுள் இருந்து
பரவும் அதிர்வுகளோடு
ஒரு பஞ்சு போல மிதந்து மிதந்து
செல்லும் எதார்த்தத்தில்
நகரும் என் காலத்திற்கோ
நிறமுமில்லை..குணமுமில்லை!


தேவா. S