ஆன்மாவின்....பயணம்!

என்னை யாரும் தேடாதீர்கள் பத்து நாளில் நானே திரும்பி வருவேன் பயம் வேண்டாம் என்று எழுதி கடிதத்தை டி.வி பெட்டிக்கு அருகே வைக்கும் போது மணி..2.00 அதிகாலை. உறவுகள் எல்லாம் அடுத்த நாளை எதிர்கொள்ளப்போகும் அயர்ச்சியான ஒரு தூக்கத்திலிருந்த போது...என்னுடைய தோள்பையுடன் மெல்ல கதவு திறந்து வெளி வரண்டா திறந்து மெயின் காம்போண்ட் தாண்ட்டி... வெறுமனே... அடிமேல் அடி வைத்து நடந்து கொண்டிருந்தேன்.

நிசப்தம் அறிய வேண்டுமென்றால் அதிகாலையில் எழுங்கள்...! அதிகாலையில் எழுவது எல்லா வகையிலும் நல்லது என்றுதான் எல்லா சமயங்களும் (மதம்னு எழுத பிடிக்காமதான் எழுதுறேன்...வேற அர்த்தம் எடுத்துக்காதீங்க) அதிகாலை எழுதலை ஒவ்வொரு காரணம் சொல்லி வற்புறுத்தி வந்திருக்கிறது. அறிவியல் அதிகாலையில் ஆக்ஸிஜன் ததும்பி எங்கும் பிராணன் (ஆக்சிஜன் தன) நிறைந்திருக்கும் என்றும் சொல்கிறது. இது எல்லாம் கடந்து...அந்த ஒரு அமைதி பின் ட்ராப் சைலன்ட் என்று ஆங்கிலத்தில் சொல்வோமே...அந்த ஒரு நிசப்தம் உங்களோடு மெளன மொழியில் ஏதேதோ பேசி உங்களை மகிழ்விக்கும், கிச்சு கிச்சு மூட்டும் (யாரெல்லாம் அதிகாலைக்கு நண்பர்களோ அவர்களிடம் கேட்டுப்பாருங்கள் சந்தேகம் இருந்தால்).

எனது செருப்பு சத்தமும், பஞ்சாயத்துப்போர்டு தெருவிளக்கான ட்யூப் லைட் சத்தமும் (சோக்ல பிரச்சனைனா...ஒரு முனகல் கொடுக்குமே அது)...ஆள் அரவமற்ற சாலையில், எங்கிருந்தோ வந்த ஒரு நாயின் ஓலமும் எனக்கு துணையாக வந்தன. அந்த மார்கழி மாதக் குளிர் ஏகாந்தமாய் நெஞ்சு நிறைத்த சுகத்தில் மெல்ல நடந்து கொண்டிருந்தேன்....வீட்டு வாசலில் படுத்திருந்த யாருடைய குறட்டைச் சத்தமோ காற்றில் மிதந்து வந்து பயமுறுத்தியதில் ஏதோ ஒரு வீட்டின் கைகுழந்தை வீறிட்டதை உணர முடிந்தது.

தெருமுனை திரும்பியவுடன்...வேலண்ணன் டீக்கடை உள்ளே லைட் எரிந்து கொண்டிருந்தது...இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் கடை திறப்பதற்கான முஸ்தீபுகளில் இருந்தார் வேலண்ணன். நான் மெல்ல கடை இருந்த திசைக்கு எதிர் திசையில் இருந்த சிறிய பிள்ளையார் கோவிலின் அருகே இருட்டில் வசதியாய் யாரும் பார்க்கதபடி நின்று கொண்டேன்....! ஆயிரத்தெட்டு கேள்விகள் அவசியம் இல்லாமல் இந்த மனிதர்கள் கேட்பார்கள். எந்த சம்பந்தமும் இன்றி அடுத்தவன் விசயத்தை ஆராய்வதில் மனிதர்களுக்கு ஒரு தனி பிரியம்.

மணி இப்போ 2:25 ஆயிடுச்சு..இன்னும் ஒரு 20 நிமிசத்துல பக்கத்தில் உள்ள ஒரு பட்டணத்தை இணைக்கும் ஒரு பேருந்து வரும். காத்திருப்போம் என்று கோவில் சுவற்றின் மீது ஒரு கை ஊண்டி நின்று கொண்டிருந்தேன். அட கோவில் பக்கதுல செருப்பு காலோட நிக்கிறமே...என்று ஒரு எண்ணம்...! சரி சரி சாமி உள்ளதானே இருக்கு... நாம சைடுலதானே நிக்கிறோம்.....னு மறு எண்ணம் சமாதானம் செய்தது. வழிபாட்டுத்தலங்கள் என்று சொல்லக் கூடிய கோவில்கள் இல்லாத ஊரே கிடையாது.

கோவில்னு மொட்டையா சொல்லக் கூடாது பொதுவா வழிபாட்டுத்தலங்கள் என்றாலே....உலகம் முழுதும் இருக்கும் ஒரு விசயமா போச்சு. எந்த சமயமாக வேன்டுமானால் இருக்கட்டும், அமெரிக்காவா இருக்கட்டும், ஐரோப்பாவா இருக்கட்டும், அரபு நாடா இருக்கட்டும் ஏதோ ஒரு விதத்துல ஒரு வழிபாடு செய்றாங்க....! எப்போது தோன்யறிது கடவுள்? அதுவும் பாராபட்சம் இல்லாம எல்லா நாட்லேயும் பின்பற்றுறாங்களே அல்லது எதையோ ஒண்ணு இருக்குண்ணு நம்புறாங்களே? இந்த ஒற்றுமை எப்படி நைஜிரியாவுல இருக்கிறவனுக்கும், நாகர்கோவில்ல இருக்கவனுக்கும் ஒன்ணா வந்துச்சு....?

ஏதோ ஒரு சாமிய சொல்லிகிட்டு இன்னிக்கு உலகம் பூரா வழிபாட்டுத்தலங்கள் இருக்கே....எப்படி? நம்ம ஊர்ல மூட நம்பிக்கையை எதித்தாங்க ஒத்துக்குறேன்.. மனுசன பிரிச்சு வச்சு பெரிய பாலிடிக்ஸ் பன்ணி சாதி வந்துச்சுன்னு சொல்றத ஏத்துக்க முடியுது. நாம தான் நம்ம நாட்ல முட்டாள் தனமா கடவுள் இல்லேன்னு சொல்றோம் அப்டீன்றத ஒரு வாதத்துக்காக ஒத்துக்குவோம்......அப்புறம்....

இஸ்ரேல்ல ஏன் சாமி இருக்குன்றான்? அரபு நாடுகள்ள.. கூட வழிபாடும் வழிபாட்டுத்தலங்கள் இருக்கு...ஜப்பான், சைனா, அமெரிக்க, செளத் ஆப்பிரிக்கா, ஆஸ்திரேலியா எப்படி?....எப்படி? எல்லா இடத்துலயும் மனுசன் ஒரு கோவிலோ, மசூதியோ, அல்லது சர்சோ வேணும்னு ஒண்னா நினைச்சான்....? எந்த முதல் மனிதன் இதைக் கற்பித்தான்.......? தொடர்பு கொள்ளவே முடியாத தேசங்களில் எல்லாம் ஒத்துமையா இருக்கிர ஒரே விசயம் கடவுள்....! மனித ஆழ் மனதிலேயே இதுக்கு ஏதாச்சும் ஒரு மேட்டர் இருக்கா....?

அடா...அடா... பேருந்து வந்துடுச்சுங்க....யாரும் பாக்குறதுக்கு முன்னாலே ஏறணும்.... வர்ட்டா.........அட... எங்க போறனா....அதுக்குத்தானே இந்த தொடரே (தொடரா....தலை சுத்தி நீங்க விழுறது தெரியுது........ஒரு ...... சோட குடிச்சிட்டு தெம்பா எந்திரிங்க பாஸ்...அடுத்த பதிவு படிக்க...)


(பயணம் தொடரும்...)


தேவா. S