சுவாசமே...காதலாக...! தொகுப்பு: 4

வேறு ஏதாவது எழுதலாம் என்று நினைக்கிறேன்.. மீண்டும் மீண்டும் நீயே வந்து இடைமறித்து என் எழுத்துக்களை தகர்க்கிறாய்...! இது நேற்று உன்னிடம் சண்டையிட்டதின் நீட்சியா? இல்லை உன்னை மறக்க நினைக்கும் என்னின் தோல்வியா…? விடையறியாமல் விட்டத்தை நான் பார்த்துக் கொண்டிருந்த பொழுதில் சிம்மாசனமிட்டே என்னுள் அமர்ந்து விட்டாய்...!

உன்னை மறக்க விரும்புகிறேன் என்று உன்னிடம் சொல்லிய அந்த கணத்தில் நான் அப்படி சொல்ல விரும்பாமல் சொல்கிறேன் என்பதை என் கண்கள் உன்னிடம் காட்டியிருக்க வேண்டும்...! என்னை உற்று நோக்கி கண்ணீருடன் சேர்த்து காதலையும் வெளிப்படுத்திவிட்டு... நீ நகர்ந்து விட்டாய்...! உன்னை ஸ்தம்பிக்கச் செய்திருந்த காதல் இப்போது நீ இல்லாத வேளையில் உன் நினைவுகளை அள்ளிக் கொட்டி என்னை மிரட்டிக் கொண்டிருக்கிறது!

மீண்டும் கடைசியாய் உன்னை சந்தித்த அந்த கல்லூரி மாலையில்...உன் மீதான என் அக்கறை குறைவதை நீ வார்த்தை மத்தாப்புகளாய் மாற்றி கோப அக்னியாய் வெடித்து சிதறிய அந்த தருவித்தல்களில் உண்மையில்லை என்று நான் உரைத்து உரைத்து.... என் உரைத்தல் உன் செவி சேராமால் உறைந்து... விழிகளாலும் வார்தைகளாலும் நீ என்னை விளாசிய அந்த கணத்தில்....காதலின் இன்னுமொரு முகம் பார்த்து மிரண்டு போயிருந்தேன் நான்.......!

போராட்டத்தில் என் வார்த்தைகள் தோல்வி கண்டு புறமுதுகிட்டு எனக்குள் பாய்ந்து உன்னை சேமித்து வைத்திருந்த என் இதயத்தை குத்தி கிழித்து குதறியதில் மூர்ச்சையாதலின் அருகாமைக்கு சென்ற நான்......

உன்னை விட்டு விலகியிருக்க விரும்புகிறேன் என்ற ஒற்றை வார்த்தையில் உன் கண்களில் வழிந்த கண்ணீரில் என் காதலை கரைத்து விட்டு.... வீட்டுக்கு வந்தால் நீ விசுவரூபமெடுத்து நிற்கிறாய். நான் உன்னை மறக்க வேண்டும்...சந்தேகத்தில் உன்னிடம் இருந்து கிளைத்த வேர்களை வெட்டி வீழ்த்திய பின்னும் இன்னும் உன் மீதான கோபம் என்னோடு சினேகத்தில் இருந்தது....

காதல் என்பது ஒரு சத்திய பிரமாணம்...அதில்....சந்தோசக் குழந்தைகள் பிறக்க வேண்டும் சந்தேகக் குழந்தைகள் அல்ல...! காதல் என்பது எல்லா சமயத்திலும் நேசித்தல்... தனக்கு பாதகமான நேரத்தில் நிந்தித்தல்....அல்ல....! காதல் கண்ணீரை துடைப்பது அது கண்ணீரை வரவழைக்க அல்ல...! காதல் இல்லாத மனிதர் இல்லை... குழந்தையாய் இருக்கும் போது தாயிடமும், மணமுடித்த பின் கணவன் மனைவியிடமும்... புரிதலில் எல்லா உயிர்களிடத்தும் தோன்றும் ஒரு உணர்வு காதல்.....

பெரும்பாலும் ஒரு பெண்ணுக்கு ஆணையும், ஆணுக்கு பெண்ணையும் கொண்டு காதல் என்ற உணர்வு வருவது எளிது....இந்த எளிமையையில் சிக்கிய மனம் கொடுத்த விஸ்தாரிப்புதான் காதலனும் காதலிகளும், காதல்களும்...... தொடர்ச்சியாக வெறுமையில் இருந்து படையெடுத்து வந்த வார்த்தைகள் நெருப்பு பிழம்புகளை உமிழ்ந்து கொண்டிருந்தன....கூடவே மறக்க நினைத்த உன் நினைவுகள் என்னை சுற்றி நாட்டியம் ஆடிக்கொண்டிருந்தன...!

கனவுக்கும், எதார்த்தத்துக்கும் நடுவே நான் தடுமாறிக் கொண்டிருந்த போது.... இடையில் வந்த குறுஞ்செய்திக்காக........ அலைபேசி கெஞ்ச... கையிலெடுத்த அலைபேசியில் .....வரிவடிவில் நீ...காதலை.....பரவவிட்டிருந்தாய்....! வாசித்து முடித்தவுடன் உன் கோபத்தின் அறியாமையை உணர்த்தி விட்ட வெற்றிக் களிப்பில் இருந்த குறுஞ்செய்தியை ஒரு போல்டருக்குள் தள்ளிவிட்டு....மீண்டும் உன்னை நினைக்க மறுத்து நினைவலைகளை வேறு பக்கம் திருப்ப முயன்ற போது... பாவமாய் வந்து நீ கெஞ்சும் காட்சியில் என்னை பறி கொடுத்து விடுவேனோ என்று பயந்து....அந்த வெள்ளிக்கிழை இரவு பத்து மணிக்கு நான் மொட்டை மாடிக்கு போயிருக்க கூடாதுதான்...

எலி வாய்க்கு பயந்து புலி வாயில் சிக்கியவன் கதையாய்... அந்த நிலவற்ற இரவின் கருமையை கிழித்துக் கொண்டு நிசப்தத்தில் ஊற்றெடுத்து பொங்கிய உன்னோடான சந்தோச நாட்கள்.. எனக்கு சிரிப்பு வந்தது...என்னை நினைத்தே.....

உன்னை நினைக்ககூடாது என்ற எண்ணம் திண்ணமானதின் முதல் வினாடியில் இருந்து கடந்து சென்ற கடைசி வினாடி வரை இடைவிடாது வியாபித்து நின்ற உன் நினைவுகள் வென்று விட்டதாகத்தானே அர்த்தம்.....?

பிரியங்களின் பிறப்பிடம் ஒரு வேளை பிரிவாய்த்தான் இருக்குமோ...? ஊடலில் காதல் இருமடங்காகி விடுகிறதே... அது எப்படி? ஒரு வேளை பிடிக்கவில்லை என்றால் நெருங்கித்தான் பழக வேண்டுமோ? விட்டு விலகக் கூடாதோ?.... எண்ணங்கள் வேகமாக சென்று கொண்டிருந்த போதே.... உன்னை பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆவலில் திங்கட்கிழமை நோக்கி முன்னேறியது புத்தி...

விடுமுறையான இரண்டு தினங்கள் இருண்ட தினங்கள் தான் ... கை கொட்டி சிரித்தது.. தூரத்தில் இருந்து ஒரு சிறு நட்சத்திரம்...மெல்ல வீசிய காற்று.. மீண்டும் என்னை கலைத்துப் போட... உன்னை காணும் அந்த திங்களில் என்ன செய்வாய்....? கண்ணீருடன்
.. சாரி என்பாயா? இல்லை கவனிக்காதது போல உன்கைகள் பற்றி...என் நேசித்தலை நான் சொல்வேனா? இப்போதே துடிக்கும் இதயம் அப்போது நின்று போய் விடுமோ? என்ற அச்சம் வேறு அறியாமையில் இருந்து கிளைத்தது....

யோசிக்காமல் அலைபேசியை கையிலெடுத்து.... குறுஞ்செய்தியை... டைப் பண்ண ஆரம்பித்தேன்...

"ஐ.. டூ.....லவ்.. யூ....டார்லிங்....!"

மெசேஜ் சென்ட்... என்ற வாக்கியத்தில் செத்துப் போயிருந்த நமது கோபம் பிறக்க வைத்திருந்தது....இன்னும் மிளிர்வான.. உன்னோடான காதலை....!


தேவா. S