சூப்பர் ஸ்டாரு யாருன்னு கேட்டா.... பதிவுத் தொடர் V

சில சமயங்களில் நமக்குள் ஏற்படும் அதிர்வுகளுக்கு ஏற்ற மாதிரிதான் எண்ணங்களும் செயல்களும் ஏற்படுகிறது. ஒருவித மனோ நிலையில் இன்னொன்றை செய்ய முடியாது இது ஒரு பொதுவான எல்லோரும் அறிந்த உண்மை. அதனால் பல நேரங்களில் அலட்டிக் கொள்ளாமல் காத்திருக்கவேண்டியிருக்கிறது.

எது எப்படி இருந்தாலும் நியதிகளுக்குள் மாட்டிக்கொண்டு அதனை நோக்கி ஓடிக்கொண்டிருப்பதில் எனக்கு உடன்பாடு இல்லை. விளைச்சல் போலத்தான் எழுத்துக்களும். நன்றாக விளையலாம்.. இல்லை விளையாலும் போகலாம். ஒரு காரணி சார்ந்ததல்ல எண்ணங்களும் வெளிப்பாடுகளும் வரும் போது பிடித்துக் கொள்வோம் மழை போல....


வாங்க...ரொம்ப நாளா....ஸ்டில் பண்ணி இருக்க.. நம்ம சூப்பர் ஸ்டார் தொடருக்குள் நுழைவோம்.....

இதுவரை

பாகம் I

பாகம் II

பாகம் III

பாகம் IV


இனி....


மீனா அக்கா சொன்னது பொய்யாக போகட்டும் கடவுளே என்று வேண்டிக்கொண்டு அவுங்க கொடுத்த தினத்தந்தி பேப்பரை வாங்கி படித்த எனக்கு தலை சுற்றியது..."அடுத்த வாரிசு" தான் ரஜினியின் கடைசிப்படம் என்றும் இனி மேல் அவர் நடிக்க மாட்டார் சாமியார் ஆகப்போகிறார் என்ற தினத்தந்தியின் வரிகளும், சுற்றி நின்று சிரித்தவர்களின் சிரிப்புகளும் எனக்கு ஆத்திரத்தை அதிகமாக்கி...இயலாமையில் அழுகையில் கொண்டு வந்து நிறுத்தியது. நான் தேம்பி தேம்பி அழுதேன். சுற்றி இருந்த அனைவரும் என்னை தேற்ற முயன்றது எனக்குள் ஒருவித சுயபச்சாதாபத்தை ஏற்படுத்த எனது அழுகை அதிகமானது.....

என் ரஜினி.....தலை கோதும் அழகு..... நடக்கும் அழகு.. எனக்குப் பிடித்த கண்கள், எதிரிகளை பந்தாடும் வேகம்....கடகடவென்று பேசும் ஒரு ஸ்டைல்....என் ரஜினி....இனி நடிக்கமாட்டாரா....ஏன்....? நான் எனக்குள் கேள்வி கேட்டுக் கொண்டு ...கன்னத்தில் கைவைத்து வீட்டு வாசப்படியில் அமர்ந்திருந்த போது....என் அழுகை நின்றிருந்தது...என்னை சுற்றிய கூட்டமும் சென்று விட்டது. என்னடா மனுசன் இவர் நடிக்கமா போறேன்னு சொல்றாரு. சாமியார போகப்போறார்னு சொன்னது எனக்கு புரியவே இல்லை. சந்தோசமாத்தானே இருக்காரு...சாமியார போன...எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு போகணும் அதில என்ன சந்தோசம் இருக்க போகுது......?

தனியா இருப்பது பைத்தியக்காரத்தனம் தானே... ரஜினிக்கு பயமே இல்லையா... ? இல்லை பாசமே இல்லையா... குடும்பத்தினரை விட்டு தனியா போறன்றாரே... ஐயோ என்னா ஆச்சு ரஜினிக்கு? ரஜினிக்கு புடிச்ச சாமிய எனக்கு புடிச்ச சாமியா ஆக்க்கிகிட்டேன்.

"பூஜ்யாய ராகவேந்த்ராய சத்ய தர்ம ரதாய ச
பஜதாம் கல்ப வ்ருக்ஷாய நமதாம் காமதேனவே!"

சுகுந்தா அக்காகிட்ட பேப்பர்ல எழுதி வாங்கி.... டவுசர் பாக்கெட்ல வச்சுகிட்டு ராத்திரியும் பகலுமா அத நான் மனப்பாடம் பண்ண நான் பட்டபாடு....எனக்குதான் தெரியும்....! கையில ரஜினி மாதிரியே...செப்பு காப்பு பல்வேறு எதிர்ப்புகளுக்கும் நடுவில, ஸ்கூல்ல வாத்தியார் கண்டிப்பையும் மீறி... நான் அணிந்திருந்தேன். ரஜினி....என்னைப் பொறுத்த வரைக்கும் எனக்கு சொந்தம்...அப்படி ஒரு பிரமையில் இருந்தேன்.. திடீர்னு நடிக்கமாட்டார்னா என்ன விளையாட்டா?

கமல் சார், டைரக்டர் பாலசந்தர் சார் எல்லாம் எனக்கு கடவுளா தெரிஞ்சாங்க....ஏன்னா அவுங்கதான் ரஜினிய தனியா சந்திச்சு சாமியார எல்லாம் போகக்கூடாதுன்னு வற்புறுத்தி இருக்காங்க...குமுதத்தில படிச்ச உடனே எனக்கு கொஞ்சம் நம்பிக்கை வந்தது.......

மீண்டும் ரஜினி நடிப்பார்னு செய்தி வந்தபோது என்னவோ....மீண்டும் ஒரு புதுபிறவி எடுத்து ரஜினி வந்த மாதிரி எனக்கு தோணிச்சு ராகவேந்திரர் ரஜினியோட 100வது படம் அதில ரஜினி ராகவேந்திரரா நடிச்சது எனக்குப் பிடிக்கல...ஏன்னா....அப்படி ஒரு ரஜினி எனக்கு பிடிக்காது. அவர் சாதுவா வந்தா சண்டை இருக்காதுல்ல...ஸ்டைல் இருக்காதுல்ல....அதுதான் காரணம் ஆன மீண்டும் நடிக்க வந்தது ரொம்ப சந்தோசமா இருந்தது.

காலச்சக்கரத்தின் சுழற்சியில் ரஜினி எனது வாழ்வில் ஒரு தவிர்க்க முடியாத மனிதராய் ஆகிபோய்விட்டார். தீபாவளி, பொங்கல் புது ரீலீஸ், அவரின் ஆடியோ ஆடியோ கேசட் ரிலீஸ் என்று ஒவ்வொரு நிகழ்விலும் தொடர்ந்து ரஜினி ரசிகனாய் பயணித்தேன். பதின்ம வயதினை எட்டிப்பிடித்த போது சில நண்பர்கள் ரஜினிக்கு டான்ஸ் ஆடத்தெரியாது.... நடிக்கத்தெரியாது என்று சீரியஸாகவே பேசினார்கள். அப்படி பேசியவர்கள் பெரும்பாலும் கமலின் தீவிர ரசிகர்கள்.....+1 படிக்கும் போதுதான் யோசனை செய்தேன்...ரஜினிக்கு நடிக்கத் தெரியாது என்று இவர்கள் எப்படி சொல்கிறார்கள். எது நடிப்பு? ஒரு வேளை எனக்கு நடிப்பு என்றால் என்ன என்று தெரியவில்லையா? ஆனால் ரஜினி எனக்கு பிடிப்பது வேறு ஏதோ ஒரு காரணத்தால் என்று மட்டும் புரிந்தது. இருந்தாலும் கடுமையாக ஆக்ரோசமாக அவர்களுடன் வாதிட்டு சண்டை போடுவேன்.


" என் தலைவன் நடிக்க வேண்டாம்.... நடந்தாலே போதும்...! ரஜினி சீனுக்குள் வர வேண்டாம் வெறும் ரஜினியின் கையை மட்டுக் காட்டி சுண்டச் சொன்னால் போதும்....படம் சில்வர் ஜூப்ளி" கத்தி கத்தி எனக்குள் இருந்த ரஜினி ரசிகன் வேகமாய் பேசிய காலம் அது.

தளபதி 1991ல் எனது கனவு படம்! மணிரத்னம் படம் வேறு ஆடியோ கேசட். ரீலீஸ் அன்னைக்கு....என்னை சுற்றி கமல் ரசிகர்களாகிய எனது நண்பர்கள் சூழ.......கேசட்டை (லஹரி கேசட்ஸ் வெளியீடு.....என்ன நான் சொல்ரது சரியா பாஸ்..!) உள்வாங்கிக்கொண்ட டேப் ரிக்கார்டர்...ப்ளே பட்டனை பட படப்போடு நான் ஆன் செய்ய.....(உள்ளே பயங்கர டென்ஸன் பாட்டு மொக்கையா இருந்தா என்ன ஓட்டியோ கொன்னுடுவாய்ங்க.....)

கேசட் சுழல ஆரம்பித்தது.....

"டாண்ட ட ட டடண்டன்ன்ன்....ராக்கம்மா கையத்தட்டு....."

பாட்டு முடியவில்லை.... நான் குதித்துகொண்டு இருந்தேன்....வீட்டில் யாரும் இல்லை அம்மா கோவிலுக்கும், அக்கா ட்யூசனுக்கும் ( நான் ட்யூசன் படிக்கலையான்னு கேக்குறீங்களா..தலைவர் பட கேசட் வெளியீடு...ட்யூசனுக்கு மட்டை) போன ஒரு மாலை நேரம்....வீட்டுக்குள் அலறிக் கொண்டிருந்தது...பானோசோனிக் டேப் ரிக்கார்டர். நண்பர்கள் அனைவரும் மொக்கை பாட்டை எதிர் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர் (அப்பொ தானெ என்னைய ஓட்ட முடியும்..)....அடுத்த பாட்டும் வந்தது......" காட்டுக்குயிலு...மனசுக்குள்ளே..." நான் சந்தோசத்தில் கத்தினேன்....டேப்ரிக்கார்டர்...சப்தம் தாண்டி என்னுடைய சப்தம் தாண்டி....."

டொக்...டொக்...டொக்...." யோரோ கதவை பலமாக தட்டும் சப்தம் கேட்டது....

அட யார்றா இது......இம்சை என்று ரஜினி ஸ்டைலில் கதவைதிறந்தேன்....


அங்கு.......


(தொடர்ந்து வருவான் ரஜினி ரசிகன்....)


தேவா. S