PREVIEW
சராசரியான நிகழ்வுகளில் மிக திருப்தியான ஒருவன்....எல்லாவற்றையும் விட்டு விலகி இருக்க ஆசைப்பட்டு... ஒரு பத்து நாட்கள் வீட்டை விட்டு வெளியேற திட்டமிட்டு கடிதம் எழுதிவைத்து விட்டு வெளியேறுகிறான். அதற்கப்புறமான அவனின் மனோநிலை.. உலகம் பற்றிய பார்வை....இவனைப்பற்றிய உலகத்தின் பார்வை...இப்படியாக நகரும்....கதை.....இந்த மூன்றாவது பாகத்திலும் தொடர்கிறது...
திருப்புமுனைகளோடு கூடிய கதை எதிர்ப்பார்த்து படிக்க விரும்புவர்கள்....எனது பதிவுகளை தவிர்த்து விடல் நலம். ஏனென்றால் என் பதிவுகள் முழுக்க முழுக்க என்டர்டெயின்மென்டை நிச்சயமாய் கொடுக்காது.
உங்களின் நேரம் அனுமதிக்கும் பொழுது இதற்கு முன் பாகங்களையும் படித்துக் கொள்ளுங்கள்....!
பாகம் I
பாகம் II
இனி...
உலுக்கி எழுப்பியவர்...யாரென்று திரும்பி பார்த்தேன்...." எங்கேயா போகணும்...? பஸ்ல ஏறினா தூங்கிட வேண்டியது.... டிக்கட் எடுய்யா என்று கேட்டவரை அமைதியாய் பார்த்தேன்...! யோவ் டிக்கட் எடுய்யா உறுமிய கண்டக்டரை உற்று நோக்கினேன்....எங்க போகணும் சொல்லு? அவர் என்னை கேள்வி கேட்டார்.....? எங்க போறீங்க நீங்க.. நான் திருப்பி கேட்டேன்...?
யாருய்யா நீ ? காலங்காத்தால உசுர எடுக்குற....என்னிய பாத்து எங்க போறன்னு கேட்ட மொத ஆளு நீதான்யா..கண்டக்டர் தலையிடித்துக் கொண்டு சிரித்தார்....! இல்லங்க.. பஸ் எங்க போகுது.....? திண்டுக்கல்....போகுது அவர் சொன்னார்.... நானும் திண்டுக்கல் தான் போறேன்....டிக்கட் வாங்கி பாக்கெட்டில் வைத்துக் கொள்ளவும் ஒரு வினோத ஜந்துவைப் போல என்னைப் பார்த்துக்கொண்டு கண்டக்டர் நகரவும் சரியாக இருந்தது.
மீண்டும் ஜன்னல் வழியே பார்வையையை வீசிவிட்டு புறம் அறுக்கத்தொடங்கினேன்....!
என்னுடைய கேள்வி நடத்துனரை நிச்சயாமாய் அதிர்வுறத்தான் செய்திருக்கும்.. எங்கே போக வேண்டும் என்ற இலக்கு இல்லாமல் பயணிக்கும் ஒரு மனிதனிடம் கேட்ட கேள்வி என்பது அவருக்கு தெரியாது.....பேருந்து நகர்ந்து கொண்டிருந்தது..... எங்கே போகிறேன்.. ? தெரியாது...ஆனால் போகிறேன்...
வாழ்வின் எல்லாபக்கங்களையும் தீர்மானித்து தீர்மானித்து அந்த தீர்மானித்தல்களிலும் திட்டங்களிலும் ஒரு அலுப்பு தட்டி போயிருந்தது.. ஆனால் இன்றைய நகர்வில் ஒரு புத்துணர்ச்சி இருந்தது. கிராமாம் கிராமமாக, சிற்றூர் சிற்றூராக பேருந்து நிற்பதும், மனிதர்கள் ஏறுவதும் இறங்குவதுமாக இருந்தார்கள்.
ஒவ்வொருவரும் ஒரு தேவையின் பொருட்டு பயணிக்கிறார்கள்....இன்னும் சொல்லப்போனால் ஒவ்வொருவரும் ஒரு சூழ்நிலைக்குள் சிறைப்பட்டு இருக்கிறார்கள். மற்ற மனிதர்களை பார்க்கும் போது தமது சூழ்நிலையின் பாதிப்போடுதான் பார்க்கிறார்கள். இப்படிப்பட்ட பார்வையாளாயே.. எதிராளியினை எடைபோடும் அல்லது மனோ நிலையை உணரும் சக்தியை இழக்கிறார்கள்.
எல்லா சூழ்நிலைகளையும் மனதிற்கு அப்பாற்படுத்திவிட்டு மனிதர்களை பார்ப்பது ஒரு வித்தை. அப்படிப்பட்ட பார்வையில் எதிராளியின் உணர்வுகளும், குழப்பங்களும், பயமும் நமக்கு எளிதாக தெரிந்து விடுகின்றன. எல்லா சூழ்நிலையையும் புறம் தள்ளிவிட்டு வந்திருந்த எனக்கு... எந்த கற்பனைகளும், காட்சி சார்ந்த விவரிப்புகளும் இல்லாததனால் என் மனம் வெறுமனே மற்றவர்களை ஆராய்ந்து கொண்டிருந்தது.
மனம் ஒன்று நம்மை பற்றிய சிந்தனைகளை விவரித்துக் கொண்டே இருக்கும்.. அது இல்லையென்றால்.. புறம் நோக்கி பாயும்.. .! மனம் எப்போதும் நிலையானது அல்ல அது இயங்கிக் கொண்டே இருப்பது... இப்பொது வெவ்வேறு மனிதர்களின் மனதுக்குள் புகுந்து ஆராயத்தொடங்கியது....காட்சிகளின் வழியே மனம் எனக்குள் விவரிப்பை நடத்தியது...
வழியில் ஒரு சிற்றூரில் பேருந்து நிறுத்தப்பட்டது... காலை 9 மணி உணவுக்காக....! எல்லோரும் இறங்க.. ஜன்னலின் வழியே வெளியில் தட்டுப்பட்ட ஒரு டீக்கடையை கவனித்தது மனது. ஒர் பெரியவர் நரைத்த முரட்டு மீசை, தோலில் ஒரு துண்டு, சட்டை இல்லாமல் அமர்ந்து பேப்பர் படித்துக்கொண்டிருந்தார். பழுப்பேறியிருந்த வேட்டியும், கலைந்த கேசமும் அலட்சியமான விழிகளும் வாழ்க்கையை படித்து வந்தவன் நான் என்று கட்டியம் கூறின.....
நான் இப்போது இலக்கில்லாமல் பயணிக்கும் தீர்மானத்தோடு வீடு விட்டு எங்கோ போய்க் கொண்டிருக்கிறேன்....ஏதோ ஒரு அனுபவத்திற்காக...! சரி.. ஒரு வேளை நான் அந்த பெரியவராய் இருந்தால் எனது அடுத்த நகர்வு என்ன? எனது சந்தோசம் என்ன? எனது நாளைய விடியலில் நோக்கம் என்ன? எது என்னை சந்தோசப்படுத்தும்?எது என்னை கோபப்படுத்தும்? ஒரு சட்டையை எடுத்து பார்த்து பார்த்து போட்டு ...மடிப்பு கலையாமல் அணிந்து, தலைவாரி அலங்காரமாய்..அடுத்தவர் நம்மை பார்ப்பார்கள் என்று கவனம் கொண்டு செல்லும் உலகத்தின் மத்தியில்....
சட்டையில்லாமல் ஒரு ஒற்றைத்துண்டோடு, கலைந்த கேசத்தோடு,அந்த பேப்பரை வாசிப்பதிலும் சுற்றியிருப்பவர்களிடம் பேசுவதிலும்....கையிலிருக்கும் அந்த டீயை உறிஞ்சி குடிப்பதில் எத்தனை ஒரு சந்தோசம்.... அவருக்கு....! அவருக்கு எது சொல்லியது... அடச்சே.. போங்கப்பா.... நான் எப்படி இருந்தா என்ன..? என்று....
கடந்து வந்த அனுபவமா? இல்லை வாழ்க்கை பற்றிய அலட்சியமா? இல்லை.... வெயிலில் கறுத்த தேகம் தந்த வைராக்கியமா....? டீ குடித்து முடித்து பற்ற வைத்த சுருட்டை.... அனாசயமாய் ஊதிக் கொண்டே... எழுந்து போய்க் கொண்டிருந்தார்....அந்த பெரியவர்...! 60 வதுகளை கடந்திருப்பார்....உறுதியான அவரின் உடல் சொன்னது அவர் கடும் உழைப்பாளி என்று.....
நான் அவராய் இருந்தால்...அடுத்து என்ன செய்வேன்? ஆசைகள் என்ன? என் மனம் அதற்கு மேல் நகர பக்குவப்படவில்லை.....ஆனால் பேருந்து மீண்டும் நகரத்தொடங்கியது.....! மனிதர்கள்.....மனிதர்கள்... மனிதர்கள்... சுற்றிலும்...ஒவ்வொரு ஆசைகள், ஒவ்வொரு பயணங்கள்..... ஓ...... ஆனால் ஒன்று பொதுவானது... ஒவ்வொரு மனிதனும் தனது..... உள் முனைப்பை...தனது ஆத்மாவை சீராட்டிக்கொண்டிருக்கிறான்...!
என்னதான் தியாகியாயிருந்தாலும்... நான், தான் என்பதை எப்போதும் விட்டுக் கொடுக்காது ஆன்மா...எல்லாம் உதறியவர்களுக்கு மட்டும் ஒருவேளை அந்த உள் முனைப்பு இல்லாமல் இருக்கலாம்..ஆனால் பரவலான ஒரு விசயம் தன்னை முன்னிலைப்படுத்தி மனிதன் நகரும் நகர்வு......பேருந்து வேகமாய் சென்று கொண்டிருந்த அதே வேளையில்....
முழுதாய் விழித்திருந்த அவனின் வீடு.... அவனை காணாமல்.. அவன் எழுதிய கடிதத்தைப் படித்து விட்டு அல்லோலகல்லோலப் பட்டுக்கொண்டிருந்தது......
(பயணம் தொடரும்...)
தேவா. S
Comments
அண்ண் எவ்வளவு உஷ்ரா இருக்கார் கண்டக்டர் டிக்கெட் எடுக்கவில்லை தெரிந்து கேட்டு இருக்கார்
போற போக்குல எவ்வளவு பெரிய உண்மைய சொல்லிட்டுப் போறீங்க.. :)
//எல்லா சூழ்நிலைகளையும் மனதிற்கு அப்பாற்படுத்திவிட்டு மனிதர்களை பார்ப்பதுஒரு வித்தை. அப்படிப்பட்ட பார்வையில் எதிராளியின் உணர்வுகளும், குழப்பங்களும்,பயமும் நமக்கு எளிதாக தெரிந்து விடுகின்றன//
அது அவ்வளவு சீக்கிரம் வசப்படுவதில்லையே அண்ணா..
வாழ்க்கைப் பாடத்தை கவனமாகப் படித்தால்தானே அதை அடைய முடியும்?!
இது முற்றிலும் உண்மை அண்ணா ..!! நம்மல வைத்தேன் பெரும்பாலும் அடுத்தவர்களை எடைபோடுகிறோம் .. காரணம் நம்மைப் போன்றவன் தானே அவனும் என்ற எண்ணம் ..
பயணம் தொடரட்டும்
ஆனா அப்படியே அழகா வர்ணிக்குரீங்க .. படிக்க படிக்க நல்லா இருக்கு ..
(அட ச்சே , நானும் நல்லா கமெண்ட் போட்டு பழகிட்டேனே , கோமாளிக்கு இது நல்லது இல்லையே ..!)
அடடா , ரொம்ப பீல் பண்ணுற மாதிரி இருக்கே .. சரி அடுத்த பதிவுல பாப்போம் ..
நாங்க எல்லாம் ஜன்னலை முடிவிட்டு தூங்கி விடுவோம்
@ சௌந்தர்
நானும் யோசிச்சுப் பார்ப்பேன்.. ஆனா எனக்கு அங்க இருக்குற ஈ ஏன் பறக்குது , கொசுவுக்கு ஏன் கொம்பு இருக்குது அப்படின்னுதான் வருது ..?!
ஆனால் அவன் என்ன தேடுவான்? அவனுக்கு வெற்றிக் கிட்டுமா? அவன் தேடுதலின் என்ன கண்டு எடுக்கப் போகிறான்? இந்த கேள்விகளுக்கு எனக்கு பதில் தெரியும் தேவா!
உங்கள் பதில்கள் என்னோடு பதில்களோடு ஒத்துப் போகிறதா என்று பார்க்கப்போகிறேன்.
மாப்ஸ்! இதுக்கு என்ன கமெண்ட் போட?? மூனு பகுதியும் படிச்சிடேன்.. நல்லா இருக்கு. யதார்த்தமா இருக்கு. இத மாதிரி நானும் ஒரு நாள் போய் இருக்கேன். இலக்கில்லாமல் பயணம் செய்யும் பொழுது தினம் நாம் கடந்து போன, கவணிக்க தவறிய பல விஷயங்கள் நமக்கு புது இடத்துல பார்க்கும்பொழுது புதுசா தெரியும். வெட்றிடத்தி காற்று வேகமா பரவுகின்ற மாதிரி பாக்கறா எல்லா விஷயத்தையும் மனசு ரசிக்கும்...
கூர்ந்து கவனித்து படிச்சு இருக்க கட்டுரையா... தம்பி..... ! நன்றிப்பா!
டெரரு....@ மாப்ஸ் நீ எப்படி உன்னை மொக்கைனு சொல்லிகிறா... I think someone under estimated you.......... u have....some kind of....fire maps...(honestly)
//நானும் யோசிச்சுப் பார்ப்பேன்.. ஆனா எனக்கு அங்க இருக்குற ஈ ஏன் பறக்குது , கொசுவுக்கு ஏன் கொம்பு இருக்குது அப்படின்னுதான் வருது ..?!//
துதூ.... பாருடா இப்பொ கீழ துப்பினேன்.. அடுத்து (உன்கூட சேர்ந்த பாவத்துக்கு) என் மேல நானே துப்பிபேன்.. நீ மட்டும் எப்படிடா இப்படி மொக்கையா யோசிக்கிற??.... :))
You have different software pa..! still that too good instead sitting and not doing anything..!
//u have....some kind of....fire maps...(honestly)//
மாப்ஸ்!! எப்படி கண்டு பிடிச்ச?? எதிர்காலத்துல தம் அடிக்க ஆரம்பிச்சா உதவும் சொல்லி நேத்து தான் ஒரு புது லைட்டர் வங்கினேன்... கில்லாடி மாப்ஸ் நீ!!
(மாப்ஸ்!! பாருக்கு போனா குடிக்கனும்... பள்ளிகூடம் வந்தா படிக்கனும்... இதான் என் பதிவுலக வாழ்க்கை..)
ஆனா ஏன் எனக்கு மட்டும் அப்படி மொக்க சாப்ட்டு வேர் போட்டாங்க .. உங்களுக்கு எல்லாம் நல்ல சாப்ட்டுவேர் .. எனக்கு மட்டும் இப்படி ..? சரி விடுங்க ..
டெரரு....@ மாப்ஸ்.. தத்துவத்தை இரண்டே வரில சொல்லிட்ட....!
நியாங்கள்,புரிதல் ரெண்டும் நமக்கு வந்துரும் அண்ணா.ஆனால் இந்த உலகம் இப்படியும் சொல்லும்
இளிச்சவாயன் என்றும் சொல்லும் .இதுவும் அனுபவமே .எதை கேட்க்கும் பொழுது நியாயங்களும் வேண்டாம் புரிதலும் வேண்டாம் என்றே தோன்றுகிறது
//மாப்ஸ்!! பாருக்கு போனா குடிக்கனும்... பள்ளிகூடம் வந்தா படிக்கனும்... இதான் என் பதிவுலக வாழ்க்கை//
பாத்ரூம் போன குளிக்கணும் ...........பல் தேய்ச்சா வாய கழுவனும் ........
கம்பு எடுத்து உன்ன உதைக்கணும்
//பாத்ரூம் போன குளிக்கணும் //
என்னாது குளிக்கனுமா?? சளி பிடிக்கும்.
//பல் தேய்ச்சா வாய கழுவனும் ..//
பல் தேய்ச்சா பல்ல கழுவு ஏன் வாய கழுவனும்??
//கம்பு எடுத்து உன்ன உதைக்கணும்//
அப்போ கேழ்வரகு எடுத்தா??
//ஆனா ஏன் எனக்கு மட்டும் அப்படி மொக்க சாப்ட்டு வேர் போட்டாங்க .. உங்களுக்கு எல்லாம் நல்ல சாப்ட்டுவேர் .. எனக்கு மட்டும் இப்படி ..? சரி விடுங்க ..//
செல்வா!! ஒரு விஷயத்த சரியா யோசிக்கிறது நல்ல சாப்ட்வேர், தப்பா யோசிக்கிறது எரர் சாப்ட்வேர், ஒரு புது கோனத்துல பாக்கரது அட்வான்ஸ் சாப்ட்வேர். உன் சாப்ட்டுவேர் அட்வான்ஸ் சாப்ட்டுவேர்... இங்கிலிபிஷ்ல சொன்னா Creative thinking.... :))
உங்கள் பயணத்தின் கருவே இதற்குள் அடங்கும் தேவா !
அடுத்த தொடரில் சந்திப்போம் :-)))
ஆனால், பயணம் முடிந்ததும் அனைத்தும் மறந்துவிடும் ;)